Współpraca, której nie było

Jak zakomunikowano podczas ostatniej sesji Rady Miejskiej w Chojnie, w obchodach święta Schwedt 24 września uczestniczył burmistrz Wojciech Konarski i przewodniczący Rady Miejskiej Janusz Kowalczyk. Fakt ten ma podważać to, co napisaliśmy w nr. 39, że oba miasta są odwrócone do siebie plecami.
W naszym komentarzu chodziło jednak nie o spotkanie oficjeli, ale zwykłych ludzi i codzienną rzeczywistość. Mieszkańcy "partnerskiej" Chojny o święcie Schwedt nie zostali poinformowani ani przez władze tego sąsiedzkiego miasta, ani przez własnych włodarzy, którzy widocznie uznali, że ich obecność na obchodach powinna wszystkim wystarczyć. To dziwi tym bardziej, że w efekcie stało się to, czego przecież burmistrz Schauer tak bardzo nie lubi: oficjele spotkali się na zasadzie wymiany proporczyków. Gdybym był bardzo złośliwy, to porównałbym to do spotkań Honeckera z Jaruzelskim. Narzekamy, że nasze sąsiedzkie kontakty ograniczają się do handlu, ale gdy była okazja do wizyty w Schwedt z innej okazji, to nie dano ludziom szansy.

Po ukazaniu się mego tekstu, na sesji, jak i na oficjalnej internetowej stronie chojeńskiego urzędu przedstawiono listę wspólnych działań Chojny i Schwedt. Jest ona dość osobliwa. Wśród przedsięwzięć wspieranych u nas przez Schwedt wymienia się budowę infrastruktury w rejonie Krajnik Dolny - Zatoń (to wychodząca dopiero z powijaków sprawa zaledwie ostatnich miesięcy), rekonstrukcję wieży kościoła Mariackiego (jak już informowaliśmy, wniosek został negatywnie zaopiniowany przez Euroregion "Pomerania"), muzeum byłych i obecnych mieszkańców Chojny/Königsbergu (o izbie regionalnej w Bramie Barnkowskiej urząd mówi od wielu miesięcy, ale jak dotąd ona nie powstała i nie wiadomo, kiedy powstanie).
Jak widać, są to inicjatywy, które bądź dotyczą ostatnich miesięcy, bądź nawet nie wyszły z fazy planowania. A jaki jest dorobek 15 lat sąsiedztwa? Przez cały czas (od 1990 roku do 3 października br.) rządził w Schwedt burmistrz Peter Schauer, a przez niemal połowę tego okresu (od 1998 r. do dziś) w Chojnie władzę sprawuje Wojciech Konarski. Na obu tych osobach spoczywa więc odpowiedzialność za to, że - jak napisałem wcześniej - oba miasta (a przynajmniej ich władze) stały do siebie plecami i bilans współpracy jest żałośnie mizerny.
Można by spisać długą listę rzeczy, których w stosunkach obu miast przez półtorej dekady brakowało. Ale wystarczy spojrzeć na symboliczną kwintesencję, jaką są Dni Chojny i Dni Integracji. Ile razy podczas naszych świąt prezentowali się wykonawcy ze Schwedt? Czy ktoś z Chojny występował podczas analogicznych świąt za Odrą? Wymieniano się przez Odrę plakatami i informacjami?
I wreszcie dowód koronny: na specjalnej, uroczystej sesji Rady Miejskiej w Chojnie 26 sierpnia, poświęconej podsumowaniu współpracy międzynarodowej, nie było nikogo ze Schwedt.

Na liście wymieniono też dość enigmatyczny punkt "Język jako wyznacznik we współpracy miast partnerskich". To chyba najbardziej wstydliwa sprawa. W minionym 15-leciu Chojna nie wykorzystała bliskości granicy do nauczania języka niemieckiego. Realizowany przez kilkanaście lat w chojeńskich szkołach program z udziałem niemieckich nauczycieli od dawna stanowi temat tabu, a tajemnicą poliszynela jest fatalny poziom znajomości języka przez uczniów. Przyczyny fiaska projektu leżą po obu stronach Odry.

Współpraca Chojny ze Schwedt układała się źle i obecne próby przekonywania przez władze, że jest inaczej, to zaklinanie rzeczywistości albo wmawianie, że czarne jest białe. Zamiast tego lepiej jest szczerze przyznać się do zaniedbań i szukać dróg naprawy. Ale jeśli uwierzymy, że jest super, to po co cokolwiek zmieniać?

Na urzędowej stronie Chojny czytamy: "Burmistrz Wojciech Konarski złożył miastu Schwedt życzenia dalszej dobrej współpracy".
Bez komentarza...
Robert Ryss